Een kneep in je bil. Een kruis dat tegen je heup schuurt. Je borsten die in het voorbijgaan betast worden. Iemand weigert je met rust te laten voor je je nummer geeft. Dat hoort bij het uitgaan? Nope, je bent geen opblaaspop!

Rebelle zet zich elk jaar in tegen geweld op vrouwen* op 25 november, de Internationale dag tegen geweld op vrouwen. In 2022 deden we dat onder de slogan 'Ik ben geen opblaaspop!’. We wilden hiermee sensibiliseren rond seksueel geweld tijdens het uitgaan. Hoe vluchtig die aanrakingen ook zijn, als iemand je betast tegen je wil is dat nooit oké. Dat is seksueel geweld.

In november voerden we actie in verschillende Vlaamse steden. We gingen naar feestjes, vergezeld door een opblaaspop, en spraken feestvierders aan en vroegen hen een sticker te plakken om de handtastelijkheden die ze te verduren kregen aan te geven. Met deze ludieke actie wilden we aandacht vragen voor concrete maatregelen tegen seksueel geweld. We pleiten voor toegankelijke zorg voor slachtoffers, het tegengaan van straffeloosheid, betere daderbegeleiding en bredere en betere sensibilisering. Ons volledig standpunt rond seksueel geweld lees je hier.

Enkele getuigenissen over seksueel geweld tijdens het uitgaan 

Rebelle vindt dat iedereen onbezorgd een stapje in de wereld zou moeten kunnen zetten. Onderzoek uit de gemeente Elsene (waar onder andere studenten van de ULB en VUB uitgaan, naast de bewoners) toont aan dat 2 op de 3 vrouwen tussen de 18 en 30 jaar zich niet veilig voelt om daar ’s avonds uit te gaan. Elsene is zeker niet de enige uitgaansbuurt die met zulke problemen kampt. Het blijft ook niet altijd bij vluchtige ongewenste aanrakingen, zo vertellen onze getuigen:

Imane*: “Toen ik een jaar of 17 was, ging ik een weekend naar zee met een vriendin. We waren op een feestje, toen bij mij ineens het licht uit ging. Volgens mijn vriendin gedroeg ik me heel bizar, alsof ik superveel gedronken had terwijl dat niet zo was. Gelukkig heeft zij toen meteen aan de alarmbel getrokken en hebben ze me mee naar een ziekenhuis genomen. Daar bleek dat er iemand iets in mijn drankje had gedaan. Ik ben blij dat mijn vriendin op dat moment bij me was, wie weet wat er anders had kunnen gebeuren. Zelf heb ik geen enkele herinneringen meer aan die avond, dat vind ik nog het akeligste van al.”

Margaux*: “In de feestzaal van mijn unief waren er wel vaker mensen met erg grijpgrage handen. Toch herinner ik me vooral een avond waarop een man en zijn vriend echt niet van ophouden wisten. Ze probeerden mij en een vriendin de hele tijd mee naar buiten te krijgen en lieten ons niet met rust. Alle gebruikelijke smoesjes hadden we al geprobeerd: van plek veranderen, naar het toilet gaan, letterlijk zeggen dat we met rust gelaten wilden worden … Uiteindelijk heb ik aan een jongen die ik nauwelijks kende gevraagd of hij zich als mijn vriendje wou voordoen, en zelfs pas nadat die zich echt boos heeft gemaakt op die andere mannen, zijn ze afgedropen. Dat was echt beangstigend, we wilden eigenlijk gewoon naar huis, maar durfden niet naar buiten te gaan.”

Saar: "Jaren geleden ondertussen, was ik 19 en zat aan de toog in mijn stamcafé. Een kerel, die erom bekend staat een vetlapke, met een agressief kantje, te zijn, zette zich naast me en legde zijn hand op mijn been. Ik was verstijfd en niemand rondom me zei iets, dus ik ging ervan uit dat ik overdreef als ik er wat van zei. Dat zou ik vandaag de dag uiteraard absoluut niet meer pikken."

"Met vriendinnen waren we, na een buitenlandse lezing, gaan dansen in een lokale bar. Een groepje mannen wou de hele tijd komen schuren met 1 van ons. Na meermaals te hebben gevraagd ons gerust te laten, dat we het prima hadden onderling, werden ze zwaar irritant en begonnen ze te schelden. We hebben het trachten te negeren en ons verder te amuseren, maar de schrik zat erin en wat later besloten we naar onze Airbnb te gaan. Ze hebben ons nog enige tijd achtervolgd en het dan opgegeven."

"Op een lokale fuif met een wat 'ouder' publiek, dansten en lachten we met vriendinnen op de dansvloer. Dat was blijkbaar voldoende voor een kerel, om te denken dat dat een vrijgeleide was om aan onze heupen te zitten, terwijl het enige dat hij deed was op ons heupen werken. Aanvankelijk heb ik op een vriendelijke, doch duidelijke manier aangegeven dat we dit gedrag niet apprecieerden, doch drong dit blijkbaar niet geheel door, want hij bleef het doen. We hebben hem daarop een duw gegeven, want er zat werkelijk niets anders op, om het hem duidelijk te maken."

"Naroepen, nafluiten, in mijn billen knijpen, ... ik ben de tel al kwijt."

"Een hand onder mijn kleedje, tot tweemaal toe. Achter mij stond een groepje jongens dat zogezegd van niets wist."

Ben je zelf op een feestje, en merk je dat iemand lastig gevallen wordt? 

Dan kan je zelf een aantal stappen ondernemen:

• Anderen betrekken: de hulp van anderen inroepen, zoals andere omstanders of iemand met autoriteit
• Afleiding creëren: de aandacht weghalen van de gebeurtenis en op jou richten
• Afzonderen: het slachtoffer fysiek uit de situatie halen
• Aanspreken: de dader en/of het slachtoffer aanspreken
• Aanwezig blijven: heb je het gevoel niet veilig te kunnen ingrijpen, de situatie in het oog houden en achteraf het slachtoffer ondersteuning bieden.
• Bij dreiging van fysiek geweld, bel je meteen het noodnummer 112

Deze tips komen van Sensoa, meer informatie vind je hier.

Werd je zelf slachtoffer? Blijf er niet mee zitten, praat erover:

• Met familie, vrienden, of je huisarts (indien dat veilig voelt voor jou)
• 1712 is een hulplijn voor elke burger die vragen heeft over geweld en misbruik. De hulpverleners aan de andere kant van de lijn geven je informatie en advies of verwijzen je door naar verdere hulp. Je kan bellen naar 1712, of met hen chatten via de website: www.1712.be
• Je kan een Zorgcentrum na Seksueel Geweld bellen of mailen, of ter plekke langsgaan. Je vindt ze in Antwerpen, Leuven, Gent, Roeselare, Genk, Brussel, Charleroi, Namen, Luxemburg en Luik. www.seksueelgeweld.be