Wat als je kinderen wilt, maar geen geschikte partner vindt? Ofwel wacht je op de ware, ofwel zet je je kinderwens opzij, ofwel ga je er alleen voor. Geen gemakkelijke beslissing. Annelies (38), mama van Daan (6) waagde de sprong.

“Rond mijn 25ste werd ik voor het eerst tante en toen ik 28 was voor de 2de keer. Ik vond het superleuk om met de kindjes van mijn zus te spelen. Zelf was ik nog vrijgezel. De relaties die ik tot dan had waren niet van die aard om samen in zee te gaan als koppel en als ouders. Mijn biologische klok begon serieus te tikken en ik sprak af met mezelf dat, als ik op mijn 30ste nog vrijgezel zou zijn, ik er alleen voor zou gaan.”

Uniek Valentijnscadeau

“En zo geschiedde. Met de steun van mijn ouders – van mijn moeder al wat meer dan van mijn vader - maakte ik een afspraak bij de gynaecoloog die me doorverwees naar een fertiliteitsarts. Ik kon snel met de inseminatiebehandelingen starten. De 3de keer was het prijs. Net op Valentijn kreeg ik te horen dat ik zwanger was. Een unieker cadeau bestaat niet.”

Koudwatervrees

“De zwangerschap zelf was een ander verhaal. Ik had 9 maanden last van zwangerschapsmisselijkheid. Daarnaast had ik ook zwangerschapsdiabetes en bekkeninstabiliteit. Niet echt om blij van te worden. Bij de laatste controles bleek bovendien dat Daan in omgekeerde stuit lag en met een voorliggende placenta. Ik wist dus zeker dat het een keizersnede zou worden.”

“De 1ste weken na de bevalling waren zwaar. Door de operatie kon ik niet zelf voor mijn kind zorgen. Het deed pijn om vooral toeschouwer te zijn, maar ik had geen keuze. Gelukkig woonde mijn mama bij ons en wist ik dat Daan in goede handen was. Zonder haar redde ik het niet en nog altijd is zij onze steun en toeverlaat. Ondertussen nadert ze de 70. Dat is ook de reden waarom ik er geen 2de keer ben voor gegaan. Dat heb ik uitvoerig met haar besproken.”

Geen vader

“Daan groeide op als een gelukkige peuter en kleuter. Ik denk dat ik het als mama vrij goed doe. Ook al heb ik momenten dat ik moe ben en liever met rust gelaten wordt. Trouwens elke mama en papa heeft dagen waarop het allemaal wat veel wordt.”

“Soms stel ik me wel eens de vraag of hij een vaderfiguur mist, maar alweer vangt mijn familie (papa en schoonbroer) dit ruimschoots op. Hij kijkt enorm op naar hen en heeft maar één blik nodig om te doen wat ze vragen of te beseffen dat hij iets doet dat niet mag.”

Advies van Annelies

“Aan elke keuze die je in je leven maakt zijn voor- en nadelen verbonden. Daarom zeg ik tegen mensen die twijfelen dat ze ervoor moeten gaan. Zorg ervoor dat je een ruim netwerk hebt waarmee je over je intentie kunt praten, zoals ik met mijn familie gedaan heb. Dat maakt dat je er sterker uit komt.”

“Net zoals elke ouder zal je moeilijke momenten hebben, maar deze wegen niet op tegen alles wat je ervoor terug krijgt. Laat toe dat degenen op wie je kunt rekenen meegenieten, ook al betekent dit een heel klein beetje loslaten.”