Cadeautjesstress
Bart zit nu in de tweede kleuterklas, met 26 klasgenootjes. Er zit regelmatig een uitnodiging voor een feestje in de bus. En dat gaf mij in het begin wel wat cadeautjesstress.
Wat is een goed cadeau? Hoeveel moet/mag het kosten? Hoe verpak je zoiets? Is een cadeaubon acceptabel? Nu het schooljaar om is, kan ik je 5 tips geven.
- Geen cadeaus betekent geen cadeaus.
Als er staat: “Je maakt me heel blij met een tekening of knutselwerkje” of iets wat duidelijk maakt dat cadeaus niet moeten, wil het zeggen wat er staat: géén cadeaus.
Ik kon het moeilijk geloven de eerste keer. Ik had dus voor de zekerheid toch een cadeautje in mijn handtas, voor als er toch cadeaus werden gegeven. Maar nee, soms worden er echt geen cadeaus gegeven. Respecteer de ouders hun keuze en geef een zelfgeknutselde kaart.
- Spendeer wat je zelf wil, en hou het haalbaar
Hoe het haalbaar, voor jezelf en voor andere ouders. Als je zelf een cadeau van 20 euro geeft, voelt die ouder zich misschien verplicht om iets van gelijkwaardige prijs terug te geven. Na wat rondvraag lijkt 10 tot 15 euro het algemene bedrag.
- Winkel slim (en op voorhand)
10 tot 15 euro is de standaardwaarde van de cadeaus dat we geven. Maar zeker niet de prijs die we betalen. Iedere keer kijken we tijdens de solden sowieso een keer (ook voor onze eigen kinderen) op webshops.
- Vraag het aan de ouders
De ouders weten vaak het beste wat hun kind graag wil hebben en nog kan gebruiken. Een foto doorsturen van een spel om te zien of de jarige dit al heeft, kan onhandige situaties voorkomen.
- Maak het persoonlijk
Het is niet omdat jij het cadeau hebt gekocht, dat je kind niets moet doen. Laat hem een kaartje tekenen, iets knutselen of een leuk etiket ontwerpen bij de cadeau.
Reactie toevoegen