Vrouwen kunnen de wereld veranderen. En dat doen ze, o ja. Ze zetten zich in voor een betere samenleving en volgen ongegeneerd hun hart. Elke maand zetten wij een inspirerende vrouw in de kijker.

Emily Borret (21) is gepassioneerd door kunst. Helaas weet ze uit ervaring dat kunst niet toegankelijk is voor mensen met een handicap. Ze is vastbesloten om dat te veranderen.

“Al van kinds af aan ben ik geraakt door kunst. Ik heb scoliose, wat betekent dat mijn rug ‘krom’ staat. Als kind liep ik met 2 bulten op mijn rug en mankte ik een beetje. Daarom voelde ik me soms uitgesloten. Ik herinner me dat we in het lager onderwijs naar een tentoonstelling gingen van Roger Raveel. Dat maakte veel emoties bij me los. Vanaf toen interesseerde kunst me meer en meer. Ik denk dat ook andere mensen kracht kunnen putten uit kunst.”

“Jammer genoeg is kunst vaak niet toegankelijk voor personen met een handicap. Iedere keer wanneer ik naar een museum ga, stoort het me dat er zo weinig bankjes zijn. Als we vroeger met school een lange rondleiding volgden, was er vaak discussie over wie op de bank mocht zitten. Hoewel ik veel rugpijn had, was het niet altijd een evidentie dat ik op de bank mocht. Ik kon het ook niet maken om op de grond te gaan zitten.”

“Toen ik er meer op ging letten, viel me op dat je daar met een rolstoel al helemaal niet kon manoeuvreren zonder een beeldhouwwerk om te stoten. Maar toch beperkt het probleem  zich niet tot musea en mensen in een rolstoel; blinde mensen kunnen bijvoorbeeld ook niet zomaar op een festivalweide stappen.”

“Zo wordt cultuur ontoegankelijk en dat is jammer. Iedereen zou ervan moeten kunnen genieten. Ik zou graag een organisatie oprichten die bemiddelt tussen de kunstwereld en personen met een handicap. Met tools wil ik kunst beter bereikbaar maken. Een gids zou een kunstwerk in een museum bijvoorbeeld kunnen beschrijven voor blinde mensen. Ik wil mensen met een handicap echt vragen hoe zij erover denken en van daaruit vertrekken.” 

“Het zal natuurlijk niet zo eenvoudig zijn. De tools zullen niet goedkoop zijn, ik heb connecties nodig in de kunstwereld en ik moet de mindset van personen met een handicap veranderen. Vooral dat laatste lijkt me moeilijk, omdat kunst al die jaren bijna totaal onbereikbaar was voor hen. Maar ik wil er echt voor gaan. Iedereen moet de kans krijgen om de wereld op zijn of haar manier te kunnen ontdekken, een foutje van de natuur mag je daar niet van uitsluiten.”

“Voor mij is cultuur vooral iets dat je beleeft, je moet het kunnen voelen. Je denkt erover na en het doet je kritisch kijken naar de wereld en de maatschappij. Als iedereen de kans krijgt om kunst te beleven, zouden we de wereld misschien een stukje mooier kunnen maken.”