Op 26 april vindt de 93ste editie van de Oscars plaats. Wij doken in het archief van de prijsuitreiking en wierpen een blik op de winnaars van de award voor beste actrice. De volgende 3 vrouwen leverden een prachtprestatie en speelden mee in films die we graag nog eens onder de aandacht brengen.

Hillary Swank (2000)

De film Boys don’t cry is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. De 21-jarige Brandon Teena (Hillary Swank) werd geboren als meisje, maar kiest ervoor om als jongen door het leven te gaan. In zijn geboortedorp stoot dit op heel wat weerstand. Brandon besluit te vertrekken en elders een nieuw leven op te bouwen. Daar slaagt hij in, tot zijn vrienden zijn geheim ontdekken. Met een dramatische afloop tot gevolg.

5 jaar later viel Hillary Swank opnieuw in de prijzen. Door haar rol in Million dollar baby, behoort zij nu tot het selecte clubje van 13 vrouwen die 2 Oscars voor beste actrice op hun naam mogen schrijven.

Halle Berry (2002)

Halle Berry won als eerste (en tot nu toe enige) zwarte vrouw de Oscar voor beste actrice. De beelden van haar emotionele speech gingen de wereld rond.

De symboliek hierachter wordt nog versterkt aangezien ze de Oscar kreeg voor Monster’s Ball. Een film die het thema racisme aankaart. Bij de start van het verhaal leren we Hank kennen. Hij werkt als cipier en helpt bij het uitvoeren van de doodstraffen. Door toevallige omstandigheden ontmoet hij Leticia (de rol van Berry). Elk met hun eigen verdriet vinden ze troost bij elkaar en starten een passionele relatie. Nochtans houdt Hank er racistische gedachten op na. En bovendien blijkt Leticia de echtgenote te zijn van één van de mannen die Hank executeerde.

Frances McDormand (2018)

Wie de naam Frances McDormand niets zegt, moet zeker en vast de film Three billboards outside Ebbing, Missouri bekijken. Deze film vertelt het verhaal van Mildred Hayes (de rol van McDormand), een alleenstaande moeder wiens dochter werd verkracht en vermoord. Het politieonderzoek levert weinig resultaat op, tot grote frustratie van Mildred. Ze besluit het heft in eigen handen te nemen. Mildred huurt 3 grote reclameborden in de buurt en gebruikt deze om de sheriff te wijzen op zijn lakse werk. Dit blijft niet zonder gevolg. Hoewel het verhaal anders doet vermoeden, is deze film doorspekt met heerlijke, zwarte humor.