Realistische seks, wat is dat precies? Het antwoord daarop is even kort als bondig: het leven zoals het is, niet zoals het zou moeten zijn of vaak wordt voorgesteld op tv. 

Neem nu seks in films. Eén blik is genoeg om de vonken van het scherm te laten spatten en linea recta richting bedstee te strompelen. Strompelen ja, want de (onder)broek hangt halfstok en dat wandelt nu eenmaal moeilijk. Vervolgens zien we benen, konten en borsten, niet zelden in die volgorde, en maar héél af en toe een stukje piemel. Tenzij je regelmatig porno kijkt. Vrouwelijke rondingen krijgen standaard meer airplay. Wellicht om esthetische redenen. Tot daar het hart onder de riem.

Het feit dat zijn wichelroede een voorkeur heeft voor duistere spelonken zal daar ook wel iets mee te maken hebben, maar we weten allemaal dat hij er regelmatig eens ‘uitfloept’. Helaas pindakaas, dàt krijgen we nooit te zien, en al zeker niet het oeverloze gefrunnik om hem er weer in te krijgen.

Onrealistisch 

Wat mij verder opvalt in films, is dat de acteurs die zich ‘even gaan opfrissen’ dun gezaaid zijn. Nochtans ruikt de boel heus niet 24 op 24 naar een lelietje-van-dalen. Dan denk ik: hoe gaat dat in zijn werk bij een one night stand? Hebben die vrouwen altijd vochtige babybillendoekjes in hun sacoche of wordt er bij occasionele seks nooit aan de postzegel gelekt? Ik zou het niet weten, want heb er nog nooit een gehad.

Ik weet het, het zijn maar films. En ik hou nu eenmaal ook van romantische komedies. Maar niet van romantische films waarin te veel komedie gespeeld wordt.