Als papa van 2 kleine kinderen liggen mijn vriendin en ik weleens wakker. Vooral omdat onze kleinste van 3 maanden denkt ons daarmee te plezieren. 

Zijn die driftbuien van de oudste wel normaal? Hoe brengen we die kleine schoolmeester van 3 elementaire beleefdheid bij? Geven we hem niet te veel inspraak en zijn we als ouders niet te laks?  Dat zijn de vragen die ons bezig houden. Of ze voldoende bewegen is daar geen van. Al heb ik het gevoel dat ze dat sowieso voldoende doen.

De jongste leggen we geregeld op zijn buik zodat hij zijn hoofdje moet opheffen en zijn rugspieren moet aanspannen. Je ziet hem ook zeer beweeglijk met de voetjes schoppen als hij in zijn box ligt. Fedor, de oudste, heeft energie voor 10 en toch doet hij niets liever dan op de tablet filmpjes bekijken van spelende kinderen. Andere kinderen zien spelen met kraan en tractor is blijkbaar leuker dan er zelf mee te spelen.

Al die kleine sprongetjes van geluk zullen ongetwijfeld de kaap van 10 000 ruimschoots overschrijden.

Aantrekkingskracht van schermen

Ik geloof dat een kind van nature voldoende beweegt. En toch, als we Fedor laten doen, zit hij de hele dag op de tablet. Schermen hebben een ongelooflijke aantrekkingskracht op hem. Heeft het er misschien mee te maken dat ik zelf zoveel op de smartphone tokkel?

We legden een aantal regels op. In de voormiddag geen tablet. In de namiddag kan het wel, op een door hem gekozen moment. Als hij niet op de tablet zit, dan speelt hij meestal in de tuin. En dat sterkt ons in het idee dat we er goed aan deden om geen carte blanche te geven wat betreft die tablet.

Spelen op het ritme van het geluid van een kettingzaag 

Fedor ziet zichzelf als een werkman. Hij wil snel groot zijn en in de voetsporen van zijn papa treden. In bijberoep werk ik als boomverzorger en dat spreekt tot de verbeelding. Hij wil later ook een grote kettingzaag en niet die ‘namaakkettingzaak’. Hij zal dan wel in de bomen klimmen terwijl ik beneden sta met die kleine zaag. Voorlopig houden we het toch maar op een stuk speelgoed waar hij alle hagen in de tuin vakkundig mee bewerkt.

Ik heb al overwogen om stiekem een stappenteller in zijn zak te stoppen. Al die kleine sprongetjes van geluk zullen ongetwijfeld de kaap van 10 000 ruimschoots overschrijden. Als ik thuis kom van het werk vraagt hij me meteen om samen met hem bomen af te zagen. Dat we niet alle bomen zomaar afzagen moet ik hem nog wel even bijbrengen.