Waar ik niét naar uitkijk als mama
Voor mij kan het soms niet snel genoeg gaan. Al sinds de geboorte van mijn dochter, is het bijna constant uitkijken naar iets nieuws, naar een nieuwe fase in haar leven: de eerste keer rollen, eerste keer kruipen, patatjes leren eten, eerste stapjes enzovoort. Ik vind het allemaal fan-tas-tisch en kijk echt met verwondering uit naar wat nog moet komen.
Er zijn ook dingen, waarvan ik weet dat ze eraan komen, en waar ik dan weer echt niet naar uitkijk.
- Knutselen. Jawel, knutselen. Omdat 1) ik dat zelf echt niet graag doe 2) het altijd zo’n gedoe is. Je hebt meestal speciaal materiaal nodig dat je dan maar 1 keer gebruikt, maar waarvan je huis wel helemaal overhoop ligt. Of je hebt een hele maand lege wc-rolletjes en yogurtpotjes gespaard om dan te beseffen dat je to-taal geen idee hebt hoe je daar in godsnaam iets moois van kan maken (hoe doen ze dat toch in de opvang of op school?).
- Potjestraining. Help, ik zie dat niet zitten, want ik heb echt geen flauw idee hoe ik dát ga aanpakken. Ik hoop stiekem dat dochterlief op een ochtend gewoon magisch geen pamper meer zal willen. Geen ongelukjes in de broek of in haar bedje, niet constant 4 reservebroekjes mee in mijn handtas, gewoon in 1 keer zindelijk. Willen we dat zo afspreken?
- Een Studio 100-invasie. Wij hebben geen tv thuis dus kunnen haar nu nog makkelijk weghouden van Maya de Bij, Bumba, Samson en al hun vriendjes, maar ik wéét dat er een dag komt dat ze zal vragen om Maya of Bumba op de iPad en K3 in de auto. En eerlijk? Ik heb daar 0,0 goesting in. De figuurtjes en de liedjes, daar kan ik in principe nog mee leven, maar het zijn al die zottigheden die daarbij komen: K3-kleedjes, Samson-lunchdozen, Maya de Bij-koeken, enzovoort. Help, nee.
- Daarmee samenhangend: gezaag in de winkel. Als ik nu met mijn dochter (bijna 1,5 jaar) in de supermarkt loop, ben ik nog relatief op mijn gemak. Ze wijst naar al wat ze ziet, maar ik bepaal nog steeds wat er in de kar komt. Maar o wee, eens ze zal weten wat daar allemaal voor lekkers ligt en dat ze daar ook naar zal beginnen vragen en zagen, inclusief puppy-oogjes en pruillipje. Ik zal best al beginnen oefenen op een kordate: “nee dat hebben we al genoeg thuis”, zeker?
- Sportlessen om 8 uur ’s ochtends. Op zaterdag. Echt waar, ze mag van mij eender welke hobby of sport kiezen. Maar kan dat er dan alsjeblief eentje zijn waarvoor ik in het weekend niet vroeger moet opstaan dan in de week? Dank je wel.
Reactie toevoegen