EMILIE CLAEYS

Belgisch socialistisch vrouwenrechtenactiviste

9 mei 1855 - 16 februari 1943

Emilie Claeys is een powervrouw omdat …

Mannen moeten ophouden in de vrouw hun eigendom, zondenbok, lastdier en pleiziervleesch te zien.

• ze als ongehuwde moeder van 2 kinderen heel hard vocht voor de rechten van haar seksegenoten. Voor sommigen was ze te progressief en controversieel. Emilie Claeys was het buitenbeentje van de Belgische vrouwenbeweging. Daarom werden er geen socialistische klinieken of verenigingen naar haar genoemd en is ze in de geschiedenis van de arbeidersbeweging niet meer dan een voetnoot. Onterecht, want ze heeft baanbrekend werk verricht en taboes doorbroken.
• ze samen met de Nederlandse Nellie van Kol de ‘Hollandsch-Vlaamsche Vrouwenbond’ en het tijdschrift ‘De Vrouw’ oprichtte. Ze pleitten voor gelijk onderwijs, gelijke lonen en de afschaffing van de juridische minderwaardigheid van de vrouw. Onder het pseudoniem ‘Lilian’ pleitte Claeys ook voor geboortebeperking en voorbehoedsmiddelen. 'De Vrouw'  kwam daardoor op de katholieke index van verboden lectuur en Emilie werd gerechtelijk vervolgd. Ook in de krant ‘Vooruit’, waarvan zij in 1893 hoofdredactrice werd, maakte ze reclame voor anticonceptie.
• ze het aandurfde om – tegen de strenge regels van de katholieke kerk in - een relatie aan te gaan met een getrouwde man. Helaas werd haar naam daardoor stevig door het slijk gehaald: “Emilie Claeys, een wijf zonder godsdienst, uitgeefster van Vooruit, had hare geile ogen op den gelukkigens huisvader geslagen en hare zinnelijkheid besloot dien man, echtgenoot van ene brave vrouw en vader van twee kinderkens aan te lokken…” Het socialisme leed hierdoor gezichtsverlies en Emilie besloot zich van het politieke toneel terug te trekken en leefde tot aan haar dood een eenvoudig protestants bestaan.

Ook dat nog: In 1893 nam de BWP (Belgische Werkliedenpartij) dankzij Emilie het vrouwenstemrecht al op in haar programma. Maar dit werd later door de BWP herzien, waardoor vrouwen in België pas 50 jaar later, in 1948, voor het eerst konden stemmen.