Hanan Challouki stond al in 2018 in de top 30 van Forbes’ meest beloftevolle jonge Europees talenten. Naast de oprichting van het online platform Mvslim, dat mainstraim medianieuws rond moslims uit de wereld wil halen, was ze tot kort geleden managing partner van het creatief bureau Allyens. Dat helpt bedrijven in het mee uitwerken van een inclusieve communicatie. Kort geleden koos ze ervoor om haar eigen weg in te slaan als inclusive communication expert en heeft  ze ook een eigen podcast genaamd ‘Wat Zij Wil’ waarin ze gesprekken aangaat met verschillende vrouwelijke ondernemers.

Hoe overtuig jij anderen dat inclusieve communicatie enorm belangrijk is?

“Je kan er niet meer omheen dat de samenleving superdivers is. Of het nu gaat over etniciteit, religie of seksuele geaardheid, status, opleidingsniveau. Ik probeer klanten dus voornamelijk op het belang te wijzen van iedereen mee te hebben. Ze kunnen zeggen dat het hen niet uitmaakt en dat ze zich richten op de witte middenklasse maar dan is de kans groot dat ze over enkele jaren overbodig zullen zijn. Want de samenleving zal niet stoppen met divers te zijn. Integendeel, die zal steeds diverser worden. Ofwel ga je dan nu de uitdaging aan, ofwel ben je over enkele jaren niet meer relevant. Dus ik overtuig ze eigenlijk door die hoogdringendheid aan te tonen. Inclusieve communicatie is gewoon noodzakelijk. Je kan er niet meer omheen.”

Komen bedrijven zelf naar jou toe?

“Vanaf het begin was het wel zo dat bedrijven mij zelf contacteerden. Pas na een tijd zijn we begonnen met zelf eens te prospecteren, maar over het algemeen komen bedrijven zelf bij ons terecht. Dat is ook omdat zij met die vraag zitten over hun werking. Ze werken al verschillende jaren op dezelfde manier en merken dat die manier niet meer werkt. De samenleving is niet meer dezelfde als enkele jaren geleden dus zijn er andere manieren nodig.”

Sommigen zullen het misschien enkel doen om winst te maken?

“Dat is een gevoelige discussie. Enerzijds kunnen we misschien stellen dat er voor sommigen enkel commerciële redenen achter zitten, maar we mogen niet onderschatten dat commerciële zaken leiden tot veranderingen in onze samenleving. Er zijn heel veel zaken genormaliseerd door bedrijven, door reclame. Dat zorgt ervoor dat wij het niet meer raar vinden om er in het echte leven mee geconfronteerd te worden. Voor mij is het dus geen probleem als de redenen commercieel of economisch zijn, als ik merk dat dit maatschappelijke veranderingen teweeg kan brengen. Het moet ook iets opleveren voor de minderheden in de samenleving. Het mag geen eenzijdig verhaal zijn. Hun maatschappelijke verantwoordelijkheid moet aanwezig zijn op alle niveaus. Dus als een bedrijf intern geen diversiteit kent, of misschien wel een discriminerend beleid voert, maar ze maken wel reclame om meer moslima’s of om meer zwarte mensen te bereiken? Ja, dan klopt er iets niet. Maar dat wordt gelukkig snel doorprikt. Als het daarentegen gaat over een bedrijf dat intern ook in dat proces zit en terwijl ook zijn communicatie inclusief wil maken dan steun ik dat heel hard. Omdat verandering tijd nodig heeft, maar als de mindset in het bedrijf goed zit, dan vind ik wel dat we hen moeten begeleiden.”

Als je met een bedrijf in aanraking komt dat wel een discriminerend beleid voert, zet je dan de samenwerking stop?

 “Ja, dan gaat de samenwerking niet door. Ik vraag dan ook altijd aan bedrijven hoe het intern eraan toe gaat en als ik merk dat dat niet overeenkomt met de boodschap die ze willen uitbrengen en dit ook enkel willen doen om winst te maken, dan stopt het. Ik moet ook eerlijk en authentiek blijven in mijn werk. Ik had een tijd geleden een post gedeeld op Instagram rond ‘Black Lives Matter’ omdat ik heel wat bedrijven zoals Netflix en Spotify zag die ook hun steunbetuiging via sociale media deelden met de zwarte gemeenschap. Dat is echt heel goed want zij hebben een miljoenenbereik en heel wat mensen zien die post. Dus het kan zo zijn dat ze daardoor beginnen nadenken. Ik had dan opgeroepen met de boodschap dat dit echt goed is maar enkel en alleen wanneer een bedrijf daadwerkelijk zijn boodschap uitvoert in de praktijk. ‘Practice what you preach’. Het verhaal dat een bedrijf naar buiten brengt, moet ook kloppen met wat er bij hen intern gebeurt.”

Bots jij wel eens op tegenstrijdige meningen van klanten? En hoe ga je hiermee om?

“Ja, er is een heel groot verschil tussen de visie van het bedrijf en de mensen die ervoor werken. Dus vaak word ik uitgenodigd door het management, een leidinggevende, een directeur die een inclusieve visie heeft, maar geen draagvlak heeft binnen het bedrijf. Wanneer werknemers dan tijdens vergaderingen bepaalde tegenstrijdige opmerkingen maken, dan spreek ik hen daarop aan. Voor mij gaat het dan over hoe werknemers omgaan wanneer hun visie over diversiteit wordt uitgedaagd. Het komt eigenlijk een beetje neer op stap per stap mensen meekrijgen in het verhaal. Maar draagvlak creëren is iets wat tijd nodig heeft.”

Wat raad je aan mensen die hun collega’s proberen te overtuigen dat inclusiviteit belangrijk is?  

“Conversaties durven aangaan met elkaar is heel belangrijk. Het argument dat het bedrijf altijd zo heeft gewerkt, is voor mij geen argument want dat gaat in tegen elke vorm van innovatie en vooruitgang. Daar gaat het eigenlijk om, durven standaardprocedures in vraag te stellen en mee durven gaan met je tijd.”

Merk je bij jezelf dat je soms ook nog vooroordelen hebt?

 “Ja, iedereen heeft vooroordelen. Maar wat je zeker niet mag doen is ernaar handelen. Die mogen niet bepalend worden, iedereen groeit in een andere context op en dat is oké, maar bewustzijn is belangrijk. Bewust worden van die vooroordelen en kritisch durven zijn naar jezelf toe, is een belangrijke en grote stap.”

Wat zijn de zaken die je graag op voorhand had willen weten over de wereld van ondernemerschap?

“Dat het enorm zwaar is en dat niemand je er eigenlijk op kan voorbereiden. Ondernemen is heel mooi, maar het is een harde wereld waar je heel hard moet werken. Het is een constante leerschool. Er is ook altijd iets te doen. Elke dag is te kort en in het begin was dat wel even schrikken.”

Je hebt een heel druk leven, hoe slaag je erin om je naast je werk ook te kunnen ontspannen?

“Vroeger vond ik het moeilijk om te stoppen met werken, maar met de jaren leer je wel om eens te pauzeren. Dan kijk ik een serie of een film, maar vroeger kon ik dat echt niet. Ik had nog zoveel te doen. Ik heb ook echt geleerd dat mijn werk niet wegloopt. Er is altijd wel werk of iemand die je nodig heeft, maar soms moet je alles eens uitschakelen. De wereld vergaat echt niet als ik een paar uur offline ben.

Ik had heel veel last van fear of missing out toen ik startte. Ik wou op de hoogte blijven, geen kansen missen, maar je leert mettertijd dat er niets te missen valt. Als je zelf kansen wil creëren dan komt dat wel en als bedrijven willen samenwerken dan vinden zij je wel. Een dag later antwoorden maakt geen groot verschil.”

Tenslotte, wie is voor jou een inspirerende vrouw?

 “Dat is een hele moeilijk vraag want er zijn er zoveel! Ik haal altijd wel Oprah Winfrey aan als voorbeeld. Zij is van nul begonnen en zo vaak naar beneden gehaald. Maar evengoed kan ik opkijken naar Alaa Murabit. Zij is een dokter en activiste die voor de Verenigde Naties geweldig werk levert. Zij heeft al zoveel verwezenlijkt rond ontwikkelingssamenwerking, rond bewustzijn en vrouwenrechten.”

Copyright foto: Wim Kempenaers