Mijn dochter is 4 jaar en een echte fashionista. Al wil ik daarmee niet gezegd hebben dat ze modebewust is …
’s Morgens wil ze helemaal zelf bepalen wat ze die dag zal aantrekken. Vaak gaat ze daarvoor in mijn kleerkast te rade. Ze trekt mijn panty’s – die anders toch al zo snel scheuren – zorgeloos over haar (blote) kont, zet een grote zonnehoed en donkere zonnebril op en paradeert zo door de kamer. Ondertussen vliegen de kleren die ze afkeurt zonder pardon de kast uit en door de kamer. 1 en al chaos, dus.

Dan begint ze aan deel 2 van haar dagelijkse modeshow. Ze trekt verschillende kledingstukken boven elkaar aan. 2 shorts, een rokje, een zwempak en uiteindelijk een pyjamabroek. Haar bovenlijf is gehuld in een flashy roze fleecetrui met poezenoortjes. Als ik haar probeer te overtuigen om toch iets degelijkers aan te trekken om naar school te gaan, is ze uiterst verontwaardigd (en gilt de boel bij elkaar).

Dus leg ik sinds kort elke morgen 2 outfits voor haar klaar waaruit ze kan kiezen. Al probeert ook daar onze koppige modekoningin elke dag opnieuw haar persoonlijke touch aan te geven.
Enkel met de belofte dat ze zich - zodra ze van school thuiskomt - mag omkleden en helemaal haar eigen goesting mag doen, krijg ik haar zover dat ze 1 van de door mij klaargelegde outfits aantrekt. Dat ze ook in de herfst en de winter met blote benen zal vertrekken, daar heb ik me al bij neergelegd. Het is het drama niet meer waard.

Intussen tikt de tijd verder. Ik probeer mijn geduld te bewaren, ochtend na ochtend. Straks kan ik de inhoud van alle kasten opnieuw schikken. Tot ze thuiskomt en de modeshow weer zal beginnen. Drama verzekerd!