ISALA VAN DIEST

Eerste Belgische vrouwelijke arts

7 mei 1828 - 9 februari 1910

Isala Van Diest is een powervrouw omdat …

Ik koos voor geneeskunde omdat ik goed besefte welke grote morele invloed je als arts kan uitoefenen op de vrouw. Terwijl je hun lichamelijk lijden verzacht, openen vrouwen hun hart voor je. Ik zie de geneeskunde als een manier om vrouwen uit hun doffe berusting te halen, hen elkaar te laten helpen en hen sterker te maken zodat ze eisen waar ze recht op hebben.

• ze na de dood van haar broer besloot om in zijn navolging geneeskunde te gaan studeren. Ze kreeg daarvoor de steun van haar vader. In de 19de eeuw was studeren nog niet vanzelfsprekend voor meisjes. Omdat het hoger secundair onderwijs in België nog niet bestond voor meisjes, ging Isala naar Duitsland om zich voor te bereiden op haar universitaire studies. Toen ze zich in 1873 wilde inschrijven aan de Katholieke Universiteit Leuven werd haar inschrijving door de rector geweigerd. Uit respect voor haar vader kwam er wel een tegenvoorstel: veilig afgeschermd van de mannelijke studenten mocht ze fysiologie en verloskunde volgen zodat ze vroedvrouw kon worden.
• Isala vriendelijk bedankte voor het voorstel en besloot zich in te schrijven aan de Universiteit van Bern waar sinds 1872 wel vrouwen toegelaten waren. Daar behaalde ze met grote onderscheiding het diploma van doctor in de geneeskunde.
• ze na het behalen van haar diploma nog 7 jaar moest strijden voordat haar diploma erkend werd door de Belgische Orde van Geneeskunde en ze het beroep kon uitoefenen.
• Van Diest betrokken was bij de oprichting in 1881 van de Société de moralité publique, een pluralistische organisatie die tot doel had de strijd aan te gaan tegen de internationale vrouwenhandel en de gereglementeerde prostitutie.