Aambeien, schaamhaar, spermaplasjes, vaginavocht ... Dagelijkse kost voor Charlotte Roche. Haar boek ‘Vochtige streken’ gaat voorbij aan alle verbeelding en doorbreekt de meest hardnekkige taboes. Ze rebelleert tegen stigma’s over het vrouwelijk lichaam, seksuele vooroordelen en hygiënegekte. Charlotte omschrijft heel expliciet alle lichamelijke en seksuele guilty pleasures van het hoofdpersonage Helen. ‘Vochtige streken’ is een uiterst taboedoorbrekend boek over de vrouwelijke seksualiteit in al haar (vagina)geuren en kleuren. 

Anale kwalen

Na een scheeraccidentje is Helen Memel, het achttienjarige hoofdpersonage, met een anale fissuur in het ziekenhuis beland. Ze heeft woekerige aambeien – ook wel ‘bloemkooltjes’ genoemd – die fier tussen haar billen uit komen piepen. De bloemkooltjes vormen op seksueel vlak geen enkel probleem voor Helen. Sterker nog, ze is er trots op. Weg met al die schaamte! Maar wanneer de aambeien een ladyshavebeurtje moeten doorstaan, loopt het mis.

Alles voor de liefde

De gewonde en ontstoken anale regio’s brachten Helen tot een ziekenhuisopname. Ze blijft echter niet bij de pakken zitten. Ze ziet het ziekenhuisverblijf als de ultieme kans op een verzoening tussen haar gescheiden ouders. Er is toch geen betere reden om je te herenigen dan dat je dochter moederziel alleen in het hospitaal ligt? Daarom probeert Helen haar ziekenhuisopname zo lang mogelijk te rekken. Koste wat kost zal ze de vlam tussen haar mama en papa terug doen branden.

Tijdens haar ziekenhuisverblijf valt haar oog bovendien op de verpleger Robin. Daar begint stilletjes maar zeker ook een vlammetje te branden …

De kracht van het vrouwelijk lichaam

In het ziekenhuis reflecteert Helen over de buitengewone gaven van het vrouwelijk lichaam. Het lichaamsdeel dat er met kop en schouders bovenuit steekt: het vochtig mysterie tussen onze benen, de vagina. Helen ziet ontzettend veel potentieel in haar ‘kutje’. Ze gebruikt haar vagina voor veel meer doeleinden dan enkel als seks- of geboortekanaal. Maar om achter deze foeffuncties te komen, zal je ‘Vochtige streken’ zelf moeten lezen.

Ook ik heb het boek volledig gelezen. Langs de ene kant vind ik ‘Vochtige streken’ een enorm grappig boek. Je krijgt immers Helens gedachten woord voor woord voorgeschoteld, inclusief de momenten dat ze de spot drijft met zichzelf. Langs de andere kant is het boek ook redelijk choquerend, want de taboes die worden doorbroken zijn nogal aan de extreme kant. Zolang je een open geest en sterke maag hebt, is ‘Vochtige streken’ zeker een aanrader.