Plusouder zijn in een nieuw samengesteld gezin is niet altijd evident. Wist je dat er mensen zijn die je kunnen coachen voor die rol? Wij spraken met plusoudercoach Anja Pairoux en met Sarah, die vorig jaar zelf een coachingstraject volgde. 

Anja: “Als plusmama heb ik zelf ‘stiefmoedercoaching’ gevolgd in Nederland. Tijdens dat traject heb ik veel nagedacht. Ik voelde dat ik in mijn huidige job niet op de juiste plek zat en wou iets doen met mijn persoonlijke interesse in ontwikkeling en psychologie. In dezelfde periode las ik een artikel van een vrouw die als coach aan de slag was. Ik herkende mezelf in haar en bovendien hoorde ik van veel mensen dat ze het idee van stiefmoedercoaching heel boeiend vonden, maar dat Nederland voor hen te ver was. De puzzelstukjes vielen in elkaar. Ik volgde een coachingsopleiding, schoolde me bij en zorgde voor een website. Vanaf dan ging het snel. Intussen doe ik dit al 7 jaar.”

Wat doet een plusoudercouch juist?

Anja: “Alles begint met een intakegesprek. Tijdens dat gesprek wil ik de persoon die voor me zit leren kennen, want daarna stappen we samen in een traject. Het is belangrijk dat ik een match voel en dat die wederzijds is. Een traject duurt 6 maanden en bestaat uit 10 sessies. Tussen de sessies door kan iemand altijd contact opnemen. Dat zorgt voor een houvast.”

“Het is de bedoeling dat mensen die een traject bij me volgen na 6 maanden zelfstandig verder kunnen met wat ik ze aanleer. Al is er altijd de mogelijkheid om nog eens langs te komen voor een eenmalige sessie, een onderhoudsbeurt noem ik dat.”

Zijn er situaties of verhalen die vaak terugkomen?

Anja: “Meestal zijn er problemen met de ex of is er een probleem met een van de stiefkinderen. Soms zijn er conflicten tussen de partners doordat ze een verschillende opvoedingsvisie hebben. In andere situaties neemt de biologische ouder zijn rol als ouder niet meer op omdat die zich schuldig voelt over de scheiding. Ook dat kan voor moeilijke situaties zorgen.”

Sarah, waarom besliste jij om coaching te volgen?

Sarah: “In het begin ben je verliefd en is alles leuk. Ik had meteen een goed contact met Kaat, de dochter van mijn partner. Na een tijdje merk je toch dat er (kleinere) conflicten ontstaan over de opvoeding en over de omgang met elkaar. Soms lopen de, op het 1ste gezicht, kleinere conflicten uit in grotere waar je samen niet lijkt uit te komen. Daarom had ik nood aan coaching.”  

Kampen plusmama’s en pluspapa’s met dezelfde moeilijkheden?

Anja: “Er komen minder pluspapa’s langs dan plusmama’s. Toch zijn ze er ook en hun intenties komen op hetzelfde neer. Beiden zoeken ze hun plaats binnen het gezin. Al gebeurt dat vaak op een andere manier. Plusmama’s nemen vaak de klassieke, zorgende moederrol op. Ze zorgen voor de kinderen en geraken uitgeput. Ze hebben het gevoel dat ze niets terugkrijgen voor de moeite die ze erin steken.”

“Pluspapa’s willen er vaak voor zorgen dat hun kinderen tegen een stootje kunnen. Je ziet vaak situaties waarin  de biologische mama zegt: ‘Ik zorg wel voor het kind, jij moet je daar niet te veel van aantrekken.’ Een pluspapa kan dan het gevoel krijgen geen inspraak te hebben.”

Ga ervoor als voelt dat je ondersteuning nodig hebt. Schaam je niet om steun te zoeken. Je helpt jezelf, jouw partner en de kinderen.

Zijn er koppels die samen coaching volgen?

Anja: “Het komt meer en meer voor dat de biologische ouder mee wil komen naar het intakegesprek en ook nadien nog een paar sessies volgt. Meestal stel ik dat ook voor, zodat die persoon weet hoe het eraan toegaat. De biologische ouder voelt namelijk ook dat er zaken aan het veranderen zijn. De partner komt thuis met nieuwe inzichten en stelt grenzen. De biologische ouder moet inzien dat er op lange termijn naar een mooi plaatje wordt gewerkt.”

Is het soms moeilijk om aan de slag te gaan?

Anja: “Dat is het wanneer mensen wachten tot het 5 na 12 is. Er kwam onlangs iemand bij mij die 2 jaar getwijfeld had om op intakegesprek te komen. Mensen ploeteren vaak verder. Afgelopen zomer heb ik 3 gezinnen ontmoet waarbij het te laat was. Ze gingen op vakantie omdat ze dachten dat dat hun batterijen zou opladen en alles daarna beter zou gaan. Mensen denken vaak dat het aan de omstandigheden ligt en gaan er even tussenuit. Maar als het al moeilijk loopt in een samengesteld gezin, is het geen goed idee om 2 weken samen op reis te gaan en op elkaars lip te zitten.”

Sarah: “Ik vond het spannend om op vakantie te gaan. Anja gaf me de raad om op zoek te gaan naar de individuele behoeften van elk gezinslid tijdens de reis. Ze gaf ons ook de tip om een locatie te kiezen van waar we makkelijk terug konden komen als het nodig was. Zo ver is het gelukkig niet gekomen, we hebben een fantastische week gehad.”

Anja, is er een verhaal dat je echt is bijgebleven?

 “Er was een koppel dat langskwam en die de coaching als laatste redding zagen. Zij hadden 2 kinderen samen en 2 kinderen uit een vorige relatie. De papa is meegekomen en toen leerde hij hoe belangrijk het was om zijn vaderrol te vinden en op te nemen. Bij de 2de sessie gaf hij aan dat zijn kinderen rustiger waren door hoe hij in relatie stond met hen. Hij had het gevoel toen pas echt vader te zijn geworden. Dat was voor mij heel mooi om te horen en tegelijk was ik blij dat de kinderen niet nog een scheiding moesten meemaken.”

Sarah, wat is de beste tip die je kreeg tijdens het traject?

“Dat vind ik moeilijk, want er zijn er zoveel. De coaching heeft mij heel veel inzicht geboden mijn partner, in de ex-partner, in Kaat, maar ook in mezelf. Het idee ‘doe meer door minder te doen’ heeft me zeker vooruit geholpen. Verder denk ik terug aan schema’s die ik kreeg. Het helpt allemaal enorm. Voor mij bestaat er dus niet één gouden tip.”

Anja: “Wat ik heel belangrijk vind, is de kracht van het individu. Te vaak denken we in het belang van de kinderen. Maar in een samengesteld gezin moet er een omweg gemaakt worden. Pas wanneer een plusouder voelt dat hij of ze volledig zichzelf mag zijn, kan het een goede plusouder worden.”

Sarah: “Ik wil misschien toch één tip geven aan de lezers. Ga ervoor als voelt dat je ondersteuning nodig hebt. Schaam je niet om steun te zoeken. Je helpt jezelf, je partner en de kinderen.”