Dat je opnieuw moet wennen aan je lijf na een bevalling, is een waarheid als een koe. Tijdens de winter kan je je nog lekker verstoppen achter een dikke laag kleren, maar op hete zomerdagen is dit een pak moeilijker. En al helemaal als je naar het strand trekt.

Ik had mijn strandkleedje kunnen aanhouden, maar de warmte was zo overweldigend dat ik gewoon snakte naar een frisse duik in het water. Bovendien bleef mijn dochtertje maar “waperrrr” (lees water) roepen en in de richting van de zee wijzen. Ik kon dus bijna niet anders dan uit de kleren gaan.

Ik had mijn bikini al meer dan 2 jaar niet meer uit mijn kast gehaald. Het voelde raar om die buik - waar enkele maanden geleden nog een klein hummeltje in zat - nu voor het eerst weer aan de buitenwereld te tonen.

Zegeningen 

Ik vroeg mijn man of ik er ok uitzag, maar hij besefte niet welke gevoelens er achter die vraag schuilden. Mijn onzekerheid werd deels weggenomen door een nieuwe kreet van mijn dochtertje. “Mooooooi”, zei ze, terwijl ze naar de bloemetjes op mijn bikini wees. Ze gaf me verder weinig tijd om na te denken, want ze trok me mee het strand op en stapte kordaat richting de zee.

Terwijl we met onze voeten in het water stonden en zij haar emmertje vulde, keek ik rond. Ik besefte dat er genoeg échte ellende is in de wereld en dat ik helemaal niet te klagen heb. Integendeel. Ik besliste mijn zegeningen te tellen in plaats van verder na te denken over nutteloze imperfecties. Of dat toch op zijn minst wat vaker te proberen, want ik hoef mijn lijf niet bestraffend te bekijken omdat het anders aanvoelt na 2 bevallingen. Daarop schoot de wijze raad van mijn eigen moeder me te binnen: profiteer ervan, want je bent maar 1 keer jong. En ook dat is een waarheid als een koe.