Bedankt aan die mama op de draaimolen.
Bedankt om mijn dochter terug te brengen.
Ja, ik was ze even kwijt terwijl ik een kaartje kocht aan de kassa.
Ja, ik dacht echt dat ze samen met haar oudere zus al op de molen zat.
Ja, ik was in paniek toen zus zei dat ze niet meer bij haar was.
Ja, ik was opgelucht toen ik ze aan jouw hand zag verschijnen.
“Ze was gevallen.”  Je legde haar hand in de mijne en lachte.
Bedankt om geen domme opmerking te maken over verloren kinderen of beter oplettende mama’s.
Bedankt om haar hand vast te houden.
Bedankt om zonder oordeel deel uit te maken van mijn ‘dorp’. Om mij te aanvaarden als die mama, niet perfect, maar wel perfect genoeg voor die jongedame op de moto.