Tine Maenhout schreef in samenwerking met Elke Jeurissen het boek ‘Who run the world? De kracht van vrouwelijk leiderschap’. 10 vrouwen uit diverse sectoren vinden in een topfunctie, het was niet evident. Een mannelijke lijst zou veel makkelijker gemaakt zijn. Tijd om daar verandering in te brengen.

“Een paar jaar geleden verscheen in de media een foto waarop Donald Trump de Global Gag Rule ondertekent. Die beslissing had niet alleen negatieve gevolgen voor vrouwen wereldwijd, het was ook een frappant beeld op zich. Allemaal blanke mannen van middelbare leeftijd in een maatpak. Het bewijs dat er niet alleen weinig vrouwen in de politiek of de bedrijfswereld aanwezig zijn, maar ook weinig verschillende culturele of sociale achtergronden en weinig generatieverschillen.”

“Ik ben gestart met de vraag waarom er zo weinig vrouwen aan de top zijn, maar ik wil dit uitbreiden naar inclusie in het algemeen. Diversiteit moet gestimuleerd worden. Het is niet enkel een kwestie van gelijke rechten, maar ook een groeikans voor heel de samenleving. We mogen niet blijven hangen in traditionele structuren. Hoe kan je als politieke organisatie of als bedrijf weten wat er leeft in de bevolking als de helft ervan niet vertegenwoordigd is?”

Wat is het belang van vrouwelijk leiderschap?

“Door meer vrouwen in een bestuur te krijgen, krijg je meer verschillende visies. Maar bovendien is het bewezen dat vrouwen op een andere manier leiding geven en andere waarden voorop stellen. Vrouwen zijn empathischer en kijken naar het grotere plaatje, ze zijn innovatiever. Dat hebben we nodig om vooruit te kunnen. We zouden een menselijkere samenleving creëren die tradities durft loslaten en naar de toekomst kijkt.”

“Maar we mogen ons niet vastpinnen op het onderscheid mannen en vrouwen. Het gaat om mannelijke en vrouwelijke leiderschapscapaciteiten. Zowel een man als een vrouw, kan mannelijke en vrouwelijke kenmerken hebben. Maar het is wel zo dat mannelijke capaciteiten tot nu toe altijd het meest gewaardeerd werden.”

Hoe kunnen we daar verandering in brengen?

“Door vooroordelen over vrouwelijk leiderschap weg te werken. Men denkt vaak dat vrouwen te emotioneel zijn of niet hard genoeg voor de bedrijfswereld. Die stereotypes moeten we achter ons laten en focussen op de appreciatie van individuen, los van geslacht.”

“Aan de andere kant moeten vrouwen durven hun plaats op te eisen. Vrouwen zijn vaak onzeker en wagen minder snel de sprong. Ze twijfelen aan zichzelf en de impact op hun gezin. Als maatschappij hebben we hier een invloed op via opvoeding en onderwijs. We denken nog steeds heel genderstereotype. Een vrouw die laat thuis komt of voor het werk naar het buitenland gaat, wordt anders bekeken dan een man.”

“Ook de organisaties kunnen inspanningen leveren. Bedrijfsculturen zijn vaak niet aangepast aan wat vrouwen nodig hebben. Zij hebben bijvoorbeeld ruimte nodig om te mogen falen, mannen ook trouwens. Onbewust worden vacatures ook op een mannelijke manier geschreven, met termen als ‘assertief’. Woorden die vrouwen aanspreken, bijvoorbeeld ‘teamplayer’, zorgen ervoor dat meer vrouwen solliciteren.”

“Verder wordt er nog te snel gedacht dat vrouwen geen tijd hebben om een intensieve job te doen. Ze willen er zijn voor hun gezin. Dat klopt, maar vrouwen hebben vooral een andere tijdsindeling. Ze vertrekken op tijd naar huis, besteden aandacht aan hun kinderen en beginnen terug te werken zodra de kinderen in bed liggen. Speel daar als bedrijf op in door vergadermomenten aan te passen of de mogelijkheid tot thuiswerk te bieden. Ook voor heel veel mannen zou dat een verademing zijn.”

Wat is je bijgebleven na het schrijven van je boek?

“Ik heb 10 vrouwelijke leidinggevenden geïnterviewd. Ze hebben allemaal hun hart op tafel gelegd. Vrouwen zeggen niet snel tegen elkaar dat ze het moeilijk hebben. Nochtans ben ik ervan overtuigd dat het helpt als je weet dat je niet de enige bent die zich bijvoorbeeld schuldig voelt tegenover de kinderen. De vrouwen gaven toe dat ze hun kinderen vaak misten en omgekeerd. Maar het is nooit problematisch geworden, omdat ze altijd eerlijk bleven. Ze maakten geen beloftes die ze niet konden nakomen. Maar wanneer ze beloofden er te zijn, stonden ze er.”

“Na het schrijven van het boek ben ik ervan overtuigd dat we als mens en maatschappij moeten durven evolueren en met respect voor onze cultuur toch af en toe traditionele patronen in vraag stellen. Meer diversiteit en inclusie in bestuur en samenleving zou een enorme verrijking betekenen voor ons allemaal.”

‘Who run the world? De kracht van vrouwelijk leiderschap’
Het boek is een manifest voor meer vrouwen aan de top en een pleidooi voor diversiteit en inclusie in bestuur. Met interviews met Caroline Pauwels, Chantal Pattyn, Meyrem Almaci, Marleen Temmerman, Assita Kanko en vele anderen. Uitgegeven door Pelckmans Pro.