"Wat als mama er plots niet meer zou zijn?" Het is een vraag die ik me al stel sinds mijn zwangerschap. zwangerschap. Iedereen vroeg zich af waar ik aan dacht.  Maar ik kan ook wel ziek worden of een ongeluk krijgen met slechte afloop, en waar blijft mijn grootste kleine schat dan?

Die vraag houdt me onnoemelijk bezig. Net als de vraag of hij zich nog iets van mij zal herinneren, of hij zal weten hoeveel ik van hem hield, wie dan alle rechten krijgt (de biologische papa?) enzovoort. 

Testament

Uiteindelijk heb ik een afspraak bij de notaris gemaakt waar ik het advies kreeg om een testament te laten opstellen.

Mijn ouders krijgen de voogdij over mijn zoontje. Als deze regel niet meer vervuld kan worden schuift het door naar mijn zus. Zowel bij mijn overlijden als bij een situatie waarin ik mijn mama-rol niet meer kan volbrengen.

Ik weet nu dat ik alles in orde heb gebracht voor als mijn 'later veel vroeger komt' en alleen uit liefde voor mijn kleintje, mijn ouders en mijn zus.

Zo heb ik bijvoorbeeld voor elke verjaardag die voorbij is een kaartje met innige tekst en vijf euro erin, een kaartje voor elke belangrijke gebeurtenis zoals zijn eerste schooldag, alleen kunnen fietsen ...

Elke kaart geschreven met veel liefde en gevoel. Deze kaarten hoop ik zelf aan hem te mogen geven de dag dat hij achttien jaar wordt.

Maar als dat niet zo is, zal hij altijd kunnen lezen hoe belangrijk hij is en hoe groot mijn liefde voor hem is.

Hopelijk is dit allemaal overbodig werk geweest, maar anders weet ik wel dat ik alles heb gedaan wat er in mijn macht ligt als mama voor mijn geliefden veel zorgen te besparen.