We doen de schoenen terug aan in het speel-, eetparadijs en een mevrouw stapt op ons af.

"Mevrouw ik wil je graag iets zeggen over je zonen." Ik zie mijn jongens verlegen naar hun schoenen staren en allerlei deugnietscenario's schieten door mijn hoofd. 

" Mevrouw, mijn man en ik vinden dat we ook de goede dingen mogen vertellen. We willen zeggen dat jouw zonen heel lief en beleefd zijn. Onze zoon durfde niet van de hoge glijbaan en jouw oudste heeft hem heel geduldig naar beneden geloodst. Zo moest mijn man niet naar boven klimmen. En je jongste heeft een bang kleutertje op zijn schoot naar beneden genomen en naar haar papa gebracht. Echt fijne jongens!" 

Mijn jongens groeiden dat moment 10 cm. Ik ook!
Bedankt onbekende mevrouw om dit met me te delen.