Illustratie door Floor Denil

Deze tekening van Floor Denil geeft perfect weer wat Megan Jayne Crabbe met haar boek Body Positive Power duidelijk wil maken. Alleen gaat het hier niet om certificaten, diploma’s of taakjes, maar om kilo’s. Hoe vaak hebben we niet gedacht dat als we 10 kilo minder zouden wegen, we pas écht gelukkig kunnen zijn? De ‘als-ik-dun-ben-fantasie’ doet ons geloven dat wanneer we minder vlees hebben op onze botten, we ook de kracht hebben om alles aan onszelf te veranderen wat we niet leuk vinden. Crabbe doet ons inzien hoe belachelijk dat eigenlijk is en wijst de lezer erop dat ‘het leven al begonnen is en dat strakke buikspieren daar niet voor nodig zijn’.

Dieetindustrie

Aan de hand van haar eigen persoonlijke verhaal legt de auteur het mechanisme achter de dieetindustrie bloot. Ze worstelde zelf jarenlang met een verstoord lichaamsbeeld en probeerde het ene na het andere crashdieet uit met een eetstoornis tot gevolg. Het is de dieetcultuur die die problemen veroorzaakt omdat die ervoor zorgt dat we geobsedeerd zijn door gewicht, ons laat geloven dat afvallen het belangrijkste is in het leven en ons in het tijdschriftenrek laat kiezen tussen vijftig verschillende manieren om jezelf uit te hongeren. Crabbe geeft de lezer inzichten mee die ervoor zorgen dat we reclame, afslankcrèmes en dieetpillen op een andere manier gaan benaderen en we twee keer nadenken voor we ons opnieuw op zulke afslankmethodes storten.

Eigen verhaal

De persoonlijke insteek van de schrijfster die haar eigen verstoorde relatie met eten beschrijft en aangeeft dat body positivity haar leven voorgoed veranderde, laat me als lezer geloven dat je zelf voor verandering kan zorgen. Ik denk niet dat niemand ooit nog op dieet zal gaan, maar het boek zet wel aan het denken.

In het midden en op het einde van het boek krijg je namelijk de kans om een nooit-meer-diëten-eed te ondertekenen. Hierin zweer je onder andere om je weegschaal je niet meer te laten vertellen hoe mooi, belangrijk of geliefd je bent. Je belooft ook de honger van je lichaam te respecteren, sport niet langer als straf te gebruiken voor wat je gegeten hebt, maar vooral en het allerbelangrijkste, dat je stopt met diëten en begint met leven. Dát is de boodschap die Megan Jayne Crabbe zoveel mogelijk wil verspreiden.

De leuke afwisseling tussen het persoonlijke verhaal van de auteur, getuigenissen van anderen die worstelden met eten en hun lichaamsbeeld, wetenschappelijk onderzoek en een stukje geschiedenis maakt het  geheel erg aangenaam om te lezen. De schrijfster geeft ook op verschillende plaatsen in het boek aan dat het niet erg is als je nog niet klaar bent met jezelf te accepteren en te stoppen met diëten, dat het een proces is. Samengevat, wie houdt van een directe schrijfstijl, een vleugje humor, handige tips en een pleidooi voor een wereld waarin elk lichaam wordt gevierd, diëten onbekend zijn en alle vrouwen hun lichaam omarmen, haalt Body Positive Power best zo snel mogelijk in huis.

Voor wie daarentegen compleet tevreden is met hoe hij/zij eruit ziet of daar eigenlijk nooit echt bij stilstond, van nature slank is en zich nog nooit schuldig heeft gevoeld na het eten, is het boek geen aanrader. Voor mensen die beseffen dat ze zoveel meer zijn dan enkel hun uiterlijk, zal het boek eerder een bevestiging zijn dan een openbaring. Eetstoornissen, een laag zelfbeeld, fitgirls op sociale media en diëten verdwijnen niet als sneeuw voor de zon aan het einde van het boek en wie dat had verwacht, moet ik helaas teleurstellen.